KTG to badanie, które dobrze znają młode mamy. Kardiotokografia jest bowiem wykonywana pod koniec każdej ciąży, a w przypadkach szczególnych nawet już po 25. tygodniu. Polega ono na rejestrowaniu czynności serca dziecka (kardiografia), przy jednoczesnym kontrolowaniu czynności skurczy macicy (tokografia).
Kardiotokografia może być przeprowadzana na dwa sposoby:
– monitorowanie zewnętrzne – jest to stosowane częściej badanie nieinwazyjne i bezbolesne, polega na umieszczeniu na brzuchu przyszłej mamy dwóch pasów z czujnikami. Jeden z nich informuje o uderzeniach serduszka dziecka, natomiast drugi mierzy skurcze macicy. Takie badanie trwa przeważnie 30-40 minut, czasem może być przedłużone. W razie konieczności można jeszcze wykonać tzw. „test stresowy” – wtedy pacjentce podawana jest oksytocyna, która powoduje skurcze macicy;
– monitorowanie wewnętrzne – daje dokładniejsze wyniki, ale też jest to badanie inwazyjne. W tym przypadku elektroda informująca o pracy serduszka dziecka jest umieszczana (poprzez szyjkę macicy) na główce malucha. Warunkiem wykonania KTG metodą wewnętrzną jest rozwarcie 1-2 cm oraz pęknięcie błon płodowych.
KTG wykonywane jest każdej kobiecie ciężarnej. Jeżeli ciąża przebiega prawidłowo i jest pojedyncza – badanie wykonywane jest po 37. tygodniu. Jeżeli ciąża jest mnoga lub zagrożona – KTG może być wykonywane regularnie po 25. tygodniu. Za pomocą badania KTG można zdiagnozować ewentualne niedotlenienie lub zakażenie wewnątrzmaciczne. Warto pamiętać, że zapis informujący o dobrym stanie malucha jest zawsze prawdziwy, natomiast ten wskazujący na nieprawidłowości może być fałszywy (np. ze względu na nieprawidłową pozycję ciała pacjentki podczas badania).
Super artykuł , jestem w ciąży teraz więc jak dla mnie na czasie xd pozdrawiam